Art Journal: juli 2022
2695
post-template-default,single,single-post,postid-2695,single-format-standard,bridge-core-3.1.3,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode-theme-ver-30.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.3,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-15645

08 aug Art Journal: juli 2022

Geplaatst op 21:08h in art journal, beeld door
0 Likes

Na mijn tekenavontuur in mei, bedacht ik dat het misschien een goed idee was om mezelf creatief uit te blijven dagen en nog wat meer te oefenen met het tekenen van van alles wat in me opkomt. En dan is een Art Journal altijd wel een goed idee. Gewoon, kleine tekeningetjes over je dag. Dus nam ik me voor om in juli elke dag een tekening te gaan maken. Maar poe, dat viel flink tegen. Zo gebeurde er soms helemaal niks en dan had ik er ook helemaal geen beeld bij en soms gebeurde er te veel. Uiteindelijk lukte het me toch nog om 19 kleine tekeningen te maken en ik denk dat dat ook wel ongeveer het maximum is van wat haalbaar is in een maand. Die inktober die ik in mei deed, was makkelijker… daar gebruikte ik alleen een kroontjespen. Maar zo gauw je het in gaat kleuren of met verf aan de slag gaat, neemt de tijd die het in beslag neemt ook exponentieel toe. En jullie kennen mij ondertussen wel: ik heb ook nog ongeveer twintig andere achterlijke projecten lopen. Dus ja, wat realistisch haalbaar is, moet ik dan soms even uitdokteren.

Desondanks vond ik het wel leuk om beeld te maken met verschillende technieken en materialen, dus daar ga ik voorlopig mee door. Waarschijnlijk ga ik de 19 per maand niet meer halen, maar zo af en toe een experimentje spreekt me wel aan. Ik ga de pagina’s van het art journal ook een keer per maand hier delen, maar dan alleen de hoogtepunten. Anders ben je alleen maar aan het scannen en het photoshoppen en daar heb ik helemaal geen zin in, want dat is gewoon een saai klusje. Hieronder zie je de pagina’s die ik maakte over:

  • Mijn bezoek aan Delft, het meisje in Delfts blauw maakte deel uit van een mural en ik heb een tekening gemaakt van de foto op mijn telefoon. Het was wel goed kijken allemaal, maar het is uiteindelijk gelukt, je ziet in ieder geval wat het voor moet stellen.
  • Mijn tandartsafspraak. De tandarts maakte foto’s (was ook wel weer eens nodig) en keek daarna zorgelijk naar mijn kroon. ‘Ja ja,’ zei ik, ‘Die kroon zit er pas sinds 2020 in, dus ik vind het wel even gezegend met jullie, ik houd het wel goed schoon.’
  • De dag dat ik ein-de-lijk ergens heilige basilicum vond, namelijk bij de toko aan de Croeselaan. Ik heb heb er ook ‘heilige basilicum’ opgeschreven in het Thais, maar volgens R. ziet het er niet uit en die kan het weten. Ik denk gewoon dat ik een doktershandschrift heb in het Thais. Je kan niet overal goed in zijn, hè.
  • Ik maakte ook nog een versie van De Schreeuw van Munch, omdat die gewoon heel representatief is voor hoe ik me af en toe voel als ik probeer om mijn twintig achterlijke projecten tot een goed einde te brengen. Of beter gezegd: ik heb eigenlijk vooral zin om te schreeuwen als dat niet zo goed lukt. Als dingen lekker lopen bij mij, dan kan ik het ook makkelijk bolwerken. Dan gaan de dagen zonder problemen voorbij en rol ik de ene steen na de andere tegen de berg op. Maar dat is dus echt niet altijd zo en dan lucht het tekenen van dat gekke kale mannetje altijd wel op, moet ik zeggen.

Tot zover de opbrengst van juli. Er is natuurlijk meer, daar deel ik af en toe ook dingen van op mijn instagram.