Geplaatst op 22:00h
in
kookavonturen
NASI GORENG: een chaosbriefje met pijltjes
[bron: ikzelf en mijn chaosbriefje]
Nou, ik ga hier maar eens wat recepten delen, jungs. Niet zo zeer voor jullie, maar vooral voor mezelf. Met mijn warrige hoofd houd ik namelijk van systeempjes en lijstjes, anders lukt het me nooit om elke dag alle dingen te doen die ik wil doen. Boodschappen en koken is zo'n ding dat er meteen bij inschiet als ik me daar niet strak aan houd, dus daarom heb ik het ingewikkeld gemaakt. Dan weet ik dat het tijd kost en dat ik die tijd vrij moet maken, wil ik niet omkomen in de diepvriespizza's. Dus werk ik met idiote excelschema's en boodschappenexpedities naar minstens drie verschillende winkels. Hoe ingewikkelder, hoe beter. Ik weet dat dit nogal vreemd overkomt op een buitenstaander, maar ik heb na 45 jaar geleerd dat als ik interesse wil houden in iets, dat ik het dan moeilijk moet maken. Anders ga ik me vervelen en dan kook ik helemaal niet (ik vind altijd nog wel ergens een zak chips) en als andere dingen zoals werk en hobbyprojecten ook niet zo interessant zijn of op een laag pitje staan, dan zak ik weg in een soort lethargische staat van zijn. Ik ben dan niet per se depri, maar er komt gewoon weinig zinnigs uit mijn handen. Dus nu maak ik dingen ingewikkeld, daar gaat mijn hoofd beter op. Ja nee, ik weet het. Het is heel raar. Ik moest daar eerst ook aan wennen, omdat het dwars ingaat tegen wat we in deze maatschappij normaal vinden. Maar tijdens corona was ik dat gehang zo beu dat ik besloten heb 'om dan maar te gaan koken, maar dan wel fatsoenlijk'. Iets wat me eerder nooit lukte. Bizar.
Zo besloot ik op een dag nasi te gaan maken. Op zich is het een restjes-gerecht, maar ik ging toch maar op onderzoek. Ik ontdekte dat ik de avond ervoor al rijst moest koken en zette dit taakje in mijn van de pot gerukte excelschema. Daarna ging ik 16 filmpjes kijken van mensen die nasi maakten. Ik krabbelde wat op een briefje en toog de dag erna naar de Turkse supermarkt hier om de hoek om alles te kopen wat ik in mijn nasi wilde mieteren. Drie nasi-kook-expedities verder had ik een chaosbriefje met allerlei ingrediënten en pijltjes en ik kon er amper nog een touw aan vastknopen. Dus toen heb ik het maar eens netjes opgeschreven. En dat is dit recept. Tegenwoordig maak ik het altijd zo, want als iets mee eenmaal aanstaat, dan ga ik er niet meer in liggen porren. En dan is zo'n site natuurlijk ideaal. Het is even wat werk om het erop te zetten, maar ik heb nu wel altijd een boodschappenbriefje bij de hand en hoef me niet af te vragen uit welk boek of van welke site of chaosbriefje dit nasi-recept komt. Ik ben echt goed bezig!
[porties: ik eet hier in mijn eentje drie dagen van]