14 jun Ajowanzaad is een hoax

Tijdens een pandemie weet je soms van verveling niet wat je moet doen om de dag door te komen. Dus besloot ik om te gaan koken. Vrij bijzonder wel, want ik stond niet vooraan toen plezier in koken werd uitgedeeld. Als iemand zoals ik uiteindelijk het besluit neemt om het dan toch in gang te gaan zetten, moet eerst nog een centrale vraag beantwoord worden: wat ga ik koken? Daar ging ik natuurlijk vijf weken over debiteren, want ik zat me toch te vervelen. Ik had in de aanloop naar mijn besluit een Indiaas kookboek gekocht bij Broese, dus dat nam ik er eens bij. Al snel viel mijn oog op een recept voor boterkip. Dat at ik ooit eens in Hamburg bij een Indiër en dat zou ik wel even gaan maken. Het komt namelijk niet in mij op dat ik dat niet zou kunnen. Dat vinden jullie misschien raar, maar ik vind het tegenovergestelde raar. Je moet toch af en toe wat proberen, nietwaar?

Ik bekeek het recept. Er stond van alles in over groene en zwarte kardemompeulen. Die had ik natuurlijk niet in huis. En kokosmelkpoeder, ook een interessante kwestie. Maar alle andere rare kruiden stonden wel in mijn keukenkastje. Ik was blij dat ik niet te veel ingrediënten miste. Ik dacht dat ik er wel zou zijn met één loop je naar de Appie. Maar toen zag ik dat ik ook een portie kip tikka nodig had. En daar stond bij: zie bladzijde 48. Dus ik blader naar bladzijde 48, staat daar potdomme een totaal ander recept dat ik eerst moet maken. Ook zag ik dat ik ghee nodig had. Ghee? Ik schreef het op mijn briefje erbij en zeurde op whatsapp tegen R., die zei dat ghee heel makkelijk zelf te maken was. Toen dacht ik: Fuck you.

Ik had namelijk al in mijn ooghoeken gezien dat ik eerst ook nog naar pagina 246 moest om tikka masala te maken, de marinade voor de kip tikka. Ik dacht: ja zie je, goed dat ik niet zelf ghee ga maken, anders heb ik pas boterkip tegen de tijd dat ik 80 ben en dan ben ik misschien wel dood. Bij tikka masala stonden namelijk ook weer twaalf ingrediënten, waaronder ajowanzaad. Ajowanzaad? Dus ik naar google, blijkt het Indiase tijm te zijn. Ja, u leest het goed. Iemand is helemaal naar India gelopen om daar tijm te gaan kweken, terwijl dat hier ook prima groeit.

Na twee uur steunen en kreunen had ik eindelijk een lijstje bij elkaar van alle meuk die nog geen onderdeel uitmaakte van mijn ingrediëntenkabinet. Toen ben ik eerst friet gaan halen. Ik was namelijk uitgeput van het doorgronden van dit interactieve bladerrecept, dus koken zat er echt niet meer in. Twee dagen later toog ik met vernieuwde moed naar de Appie voor de resterende ingrediënten. Hadden ze daar alleen groene kardemompeulen! Nee. Nu was ik he-le-maal naar de Appie gelopen voor een minipotje met groene hupseflupsjes. Uit protest heb ik toen ook een doos ovenfrikandellen gekocht.

Ik zat er een beetje doorheen wat betreft de missie boterkip en deed thuis een rituele dans om de Goden der Kruiden en Specerijen gunstig te stemmen, dat kan nooit kwaad. Die vertelden me om naar de toko bij het station te gaan. Die winkel is vrij groot, dus de Goden wisten zeker dat ik daar de rest wel zou vinden. En dat klopte. Voor de zwarte kardemompeulen, het kokosmelkpoeder en de ghee. Maar het ajowanzaad bleek non-existent.

Ik besloot dat het tijd was voor het grove geschut: m’n kruidendealers op de Kanaalstraat. Dat ik überhaupt 80% van de ongeveer 32 kruiden die erin moesten al had, komt alleen maar omdat de Kanaalstraat om de hoek is. (En ik stiekem vaker en beter kook dan ik het hierboven laat voorkomen, voor u weer allemaal goedbedoelde tips naar me gaat sturen). Ik dacht: als die gasten geen ajowanzaad hebben, dan is ajowanzaad een hoax. Nou, u raadt het  al: ajowanzaad is een hoax.

Vervolgens ben ik driftig aan de slag gegaan met mijn boterkip. Ik heb er stiekem Nederlandse tijm ingegooid, want ik vertik het dat er voor mij een busje gaat rijden om mij 150 gram ajowanzaad te brengen. Ik ga dat wel een keer zoeken als ik in Rotterdam ben, of zo. En het interactieve bladerrecept? Ik ben in het proces blijven steken nadat de kip tikka klaar was, want dat rook al lekker genoeg. Die boterkip komt nog wel een keer. Als ik niet moe ben van al het lopen, de goden aanroepen en bladeren in mijn kookboek.

P.S. Wat trouwens wel geinig is, is dat dit blogtemplate eigenlijk een receptentemplate is, dus hieronder het recept van kip tikka. In een zeer versimpelde weergave, want ik ben nooit zo van dat ingewikkelde gedoe waarbij je verse kruiden moet gaan plukken bij de derde volle maan na Pasen, terwijl je een gedicht van Achterberg voordraagt. Ja nee. Doe normaal.